Sumar myndir.


Vottur af útópíuástandi.
 

What a bloody marvellous day.

 
 Pabbi og mamma á lestarteinunum á leiðinni til eða frá Oxford. Af svipnum á pabba að dæma er hann nýbúinn að segja eitthvað sem honum sjálfum finnst sniðugt (létt-kómíska glottið segir mér það). Mömmu fannst brandarinn greinilega öllu fyndnari og sýnir hún tilfinningar sínar talsvert vel.


Hér gefur að líta þrjá Kvartara á tónleikasvæðinu í Hyde Park. En kvartarar eru drengir í kvart-buxum. Einn minn uppáhaldshlutur þessir helvítis kvartarar maður. Falla reyndar eitthvað undarlega á þjóhnöppum þessa lengst til hægri..
 

 Kötturinn sem ég varð sjúklega obsessed á. Ég tók mörg hundruð myndir af honum en ég veit ekki hvort að sést að hann er alveg þrælspikugur. Enda með maga fullan af kettlingum. Ég veit ekki heldur hvort það sést en hann horfir alveg sjúklega yfirlætislega og svona "ég ætla að drepa þig-lega" í átt til myndasmiðsins.


Það er eitthvað sem fær mig til þess að líta alltaf upp í átt til flugvéla þegar ég er ekki heima.



Þetta er Debbie og ég. Ég vippaði mér úr doppótta kjólnum mínum og lánaði henni hann þar sem henni fannst hann svo fallegur. Stóð sem sagt eftir á nærbolnum og gammósíum sem þótti mjög se-mart.
 

Vottur af enn öðru uppáhaldi mínu: kýldum trúð. Þessi hefði samt þurft að fá aðeins betur á lúðurinn. Elsku trúðurinn.
 

Come on England. Good old England.
 

Svona finnst mér skemmtilegt. 


Nýstárleg brúðarterta í skemmtilegasta og enskasta brúðkaupi sem ég hef farið í. Grunnurinn er vatnsmelóna, restin er aðeins lítill hluti af gjöfum Jarðar og Guðs.
 

Píramídi af mennsku gerðinni í einni af þónokkrum Pikk-nikkum í Hampstead Heath.
Mjög næs.


 


Mér finnst svo gaman í lífinu.

Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.
Mér finnst svo gaman í lífinu.



Nei í alvöru... þarna fóru þau með það...


Gripið niður á heita-potta-svæðinu í Laugardalslaug

(Athugið, athugið. Þessa færslu tekur smá tíma að rússa í gegnum því hér þarf dálítið ímyndunarafl og þann hæfileika að "vilja-og-geta-sett-sig-inn-í-aðstæður.")

Persónurnar eru tvær kelsur. Sú sem ég ætla að kalla ungfrú S er mjög svarthærð og óranslituð, augljóslega uppfull af hydroxi-kötti. Auk þess búin að halda sér á lífi dálítið lengi með Hollywood-kex-kúrnum. Hin er fimm barna með eindæmum hæglát húsmóðir sem ekkert er að stressa sig á materíalískum hlutum, en langar þó að komast í form eftir 5. barnið. Hún er ungfrú J. Og þær munu vera fullkomnar útlits-andstæður.

S (hangir uppi á bakkanum, vill ekki vera ofan í pottinum): Jée minn einasti hvað skín í dag..

J (veltir því fyrir sér hvort þessi hrikalega díva beini orðunum að sér, óbreyttri húsmóður úr Hlíðunum): Ehh.. já..það er nú meira..hehh

S (létt mont-í-röddinni): Maður bara hefur tekið heilmikinn lit og ég er ekki búin að vera hérna nema max 45 mínútur.

J
(hefur lengi langað að spjalla við einhverja kvensuna í pottinum): Já, þú ert rosalega brún.. ee.. ertu alveg íslensk?

S
(augljóslega afar ánægð með spurninguna): Ég get nú barasta sagt þér það að ég er hálfur Spánverji!

J (þykir gaman að vera um það bil að eignast erlenda vinkonu): Nú! það er þá svoleiðis..

S
(langar skyndilega mjög að ræða uppruna sinn og ættfræðina): Ja það er nú bara þannig að ég er erfingi Andalúsíu-furstans Fernandez Mínero III í beinan föðurlegg.. hefurðu verið á Spáni?

J
(lífið er að byrja að gefa henni fimmu með þessum nýju kynnum): Nei ekkert þannig.. við fjölskyldan höfum farið nokkur sumur til Mallorca. Krakkarnir kunna vel við sig í hitanum og mér fellur umhverfið ekkert illa. Síðan bjóða ferðaskrifstofurnar upp á alls kyns meiriháttar skoðunarferðir fyrir hópa og svona. Hmm.

Ég gleymdi að lýsa sundfatnaðinum og ytra útliti sem skiptir máli. Ungfrú S var í sebra-bikinii, með nýsnyrtar tá- og handneglur. Þar að auki var hún með risastór, svört sólgleraugu á sér allan tímann, svo nær ómögulegt var að sjá hvert hún var að horfa. Ungfrú J var með sirka 8 tónum ljósari húð og útþaninn líkaminn sómaði sér ágætlega uppvafinn og úttroðinn í settlega blómóttum sundbol.  

Þarna kom smá þögn og mér fannst á kvensunum tveimur að þær væru báðar að bagsa við að finna upp á nýrri spurningu sem allra allra allra fyrst. Hver sekúnda gat skipt sköpum og valdið því að samtalið rynni út í sandinn. Þær voru eiginlega eins og tvær úthafseyjur sem tilbúnar voru að leggja allt í sölurnar til að koma upp brú sín á milli til þess að eyða einsemdinni. Og mynda einhvern díalóg. Ungfrú J kastaði fram næstu spurningu. Til lukku með það.

J
(hefur augljóslega garfað stutt í minninu eftir þessari): Hérna.. ert þú í einhverri líkamsrækt?
 
S
(önnur góð spurning, að hennar mati): Já, elskaaaaan mín. Ég var einmitt að koma úr spinning, fer svo yfirleitt beint í laugarnar.

J
(impressed): Já, er það? Er það ekkert erfitt?

S (áfram ánægð með farveg samtalsins): Nei, ég meina ekki þegar maður hefur verið þátttakandi í öll þessi ár.. svo er ég líka einkaþjálfari.

Þarna varð ungfrú J, hin óbreytta húsmóðir áhugasöm. Að vissu leyti urðu hér líka ákveðin vatnaskil í kynnum kvennanna, því að mínu mati hætti spjallið að vera yfirborðskennt með dass af óþægileika, sérlega fyrir áheyrendur og tók einhverja mjög dularfulla stefnu.

S (byrsti sig aðeins): Nei ég meina hvað heldurðu að ég sé gömul?

J
(smá brugðið yfir nýfundnum ásökunartón): Tja.. nú veit ég ekki... ætli þú sért ekki á aldur við dóttur mína?

S
(vill fá svar, lendingu og lokun, núna): Já, ég meina hvað er dóttir þín gömul?

J (aðeins að missa þráðinn og löngun til að tala við hinn konungborna hálfa-Spánverja sem var orðinn dálítið hostæl): Ja ég á nú þrjár en þessi sem ég er að vísa í er 35 ára..

S (gúterar það, kinkar stolt kolli, dómínerandi): Og heldurðu að það sé það sem ég er? 35 ára?

J
(orðin skelfd): Já ég myndi giska á það, milli 35 og 40 ára..

S
(skyndilega snappar eitthvað og ungfrú S stendur eldsnöggt upp, hrasar léttilega í leiðinni, rífur af sér sólgleraugun í miklu offorsi. Ég og börnin í lauginni fáum fullkomið slag þegar við sjáum hrukkum vafin augu hennar og dimmar þrár sem búa þar. Ungfrú S dregur andann mjög djúpt og hreint út sagt veinar neðanritaða ræðu yfir pottana og nærliggjandi svæði svo bergmálar um allan Laugardalinn):

ÉG GET NÚ BARA SAGT ÞÉR ÞAÐ AÐ ÞAÐ ER ENGINN HÆGÐARLEIKUR AÐ HLÚA AÐ "BODY" EINS OG ÞESSUM.

(þarna kom óborganleg handahreyfing þar sem frúin tillti sér fegurðardrottningarlega upp á hægri fót, stakk vísifingri hægri handar örsnöggt upp í munn sér, vætti hann létt og strauk honum svo frá ökkla upp á mitt læri. Og þá hélt hún áfram):

Á HVERJUM MORGNI SKOLA ÉG KLETTASALAT, LÆT VATN DRJÚPA AF ÞVÍ Í POTT - SÝÐ ÞAÐ VATN - OG DREKK. SVO BORÐA ÉG TVÖ HAFRA-KEX Í ÖNNUR MÁL. ÉG FÆDDIST EKKI SVONA EN ÉG DEY SVONA.

(grafar, grafar, grafarþögn í eitt augnablik 5-4-3-2-1 og svo):

OG ÉG SKAL BARA SEGJA ÞÉR ÞAÐ AÐ ÉG VERÐ FIMMTUG Á ÞRIÐJUDAGINN TAKK FYRIR!

(og í ennþá hærri og meira skerandi tíðni sem minnti helst á hrafn kláraði hún þátt sinn í lauginni):

OG VERTU MARGBLESSUÐ.

Og þar með strunsaði ungfrú S inn í klefana og sást ekki meira þann daginn. Á meðan þetta var að gerast höfðu andlit nærsvamlandi sundgesta breyst í fullkomin spurningamerki og það eina sem ég heyrði eftir mónólóginn tilkomumikla var þegar ungfrú J muldraði ofurlágt en eins og til afsökunar ofan í barm sér: hún er sko erfingi fursta frá Spáni..


 


Kvikmynd sem snerti taug?

Inland Empire sem David Lynch gerði. Hún er alveg fáránlega löng í mínútum og með súrara stöffi sem ég hef komist í. Síðan var það náttúrulega of gullið augnablik þegar vottur af kýldum trúði dúkkaði upp á hvíta tjaldinu og hrelldi nánast úr mér líftóruna. Ég hélt í alvörunni að þetta væri bara búið.

 

inlandempire460

 

 

 

 

 

 

 

inland_empire_6


 


Já er lykilorð og línunni er hér með kastað




 















Gjörningaklúbbur með flipp-, spuna- og skemmtiívafi var settur á fót í gærkvöldi. Fyrstu viðmiðunarreglur eru hér að ofan, blekið ennþá blautt þegar þessi mynd var tekin. Markmiðið er að búa til gjörninga, spunaleikrit og eins mikla skemmtun og efni standa til. Samhliða því að kanna hvað gerist þegar viðurstyggilega skapandi og skemmtilegu fólki er hrúgað saman. 

 
1. Gjörningaklúbburinn verður skipaður ofurhugmyndaríkum og lífsglöðum einstaklingum.
2.  Línunni er kastað. Það er allt leyfilegt.
3. Þetta atriði skýrir sig sjálft.
4. Í grunninn gengur klúbburinn út á það að kæta klúbbmeðlimi og láta þá skemmta sér, samborgurum og öðrum eins mikið og hægt er.
5. Orðið "Nei" er ekki til í orðabók Gjörningaklúbbsins því að eins og allir vita er "Já-kvæðni" lykillinn að lífinu.

Sverðköttur corp. í útrásarhugleiðingum ...

mkr

Eldvörpu afmæli !

3

Þríhliða samband. Ástin - Susan - ég.

Susan: Don't you want to find love, know love, and above all: fall in love?
Me: Uuu..Yes.. I guess. Some day at least.
Susan: Then do this with me.
Me: Can you explain to me once again what exactly will we do?

Þetta var tveggja kvenna samtal sem gripið var niður í. Ég veit ekki hvernig er best að segja þessa sögu á skiljanlegan máta og þessvegna var byrjunin handahófskennd. Og framhaldið verður það reyndar einnig. Sagan er sumsé um þríhliða samskipti mín, ástarinnar og Susan sem er tarot- og hornkerling samfélagsins bandaríska. Hún segist vinna á Guðs vegum og hefur aðstöðu á 2. hæð í stræti nokkru í Washington D.C.

Susan: Your love card was on the left to the death card an that means your love life is cursed. It has spell on it.
Me: Really? What kind of spell?
Susan: A terrible curse - you are doomed to be alone. But we can break this spell together.
Me: What are you talking about? And how on earth are we exactly going to do that?

Ég var í góðu yfirlæti að splæsa í mig massífri medium steiktri steik og gæða rauðvíni. Á borði mínu sat samferðarfólk stjórnmálafræðireisunnar ásamt kennaranum og einni félagsfræðistúdínu. Verður einhverjum úr hópnum litið útum gluggann. Og yfir götuna sem var breiðari en þær gerast í Reykjavík. Og upp á aðra hæð í gluggann þar sem fjólu-bleik-blátt blikkskilti blikkaði og blikkaði. Það blikkaði: Susan - tarot reading - blikk- Susan - tarot reading - blikk - Susan - tarot reading - blikk - Susan - tarot reading - er þetta orðið þreytandi?

Susan: So tell me about yourself?
Me: Uhh.. I am really fond of life and have big dreams and lots of ideas.
Susan: How do you sleep at night?
Me: Pretty much like a stone - you know that is a saying in Iceland. I actually love sleeping.
Susan: You have a really good heart. You will write books. You will be in New York. You will help lots and lots of people. Are you good at science?
Me: Can't say that, no.

Tarotið byrjaði mjög vel og ég var um það bil að fá staðfestingu á því að lífið væri gott. Þangað til reiðarslagið dundi yfir og Susan transaðist upp á no time. Ósköpin áttu sér stað þegar ástarspilið mitt lenti við hliðina á dauðaspilinu sem er í tarotbransanum hrein hörmung. Myrkrið hertók augu hennar, hún froðufelldi léttilega, andrúmsloftið varð hægt að skera jafnauðveldlega og steikina fyrr um kvöldið, það kólnaði hættulega og Susan rausaði endalaust um álög sem lægju á mér. Sem gerðu það að verkum að ég yrði alltaf ein. Kaótískur og kaldur gustur kastaði sér upp bakið á mér.

Susan: Men just want to use you.
Me: What?
Susan: They just want to use your body and you don't understand why because you have a good heart.
Me: Do you mean I drive men away with my personality?
Susan: Yes. They simply can not love you and you can not love them. Have you ever been married?
Me: No.
Susan: I see lots of tears in love.. there was a white woman with black hair who put this curse on you.
Me: Really?
Susan: But there is a way I can break this.

Susan bjó yfir mætti til þess að eyða þessum ófremdarálögum sem einhver afdönkuð steik hafði læst mig í, í æsku. Þetta var það sem ég vildi heyra. Og þurfti að heyra. (Þótt ég viðurkenni það ekki á daglegum basis þá vil ég nefnilega ekki enda ein um allan aldur og eilíflega.) Og þá kom að því: Susan went mental:

We will go tonight to St. John's Episcopal Church and break the spell. You will pay me forehand 400 $. First we need a few chemicals and a few drops of your blood from your left arm: we will mix it together in the church's graveyard and light 300 candles in circles around us. 100 red: which is the colour love, 100 white: which is the colour of purity and 100 blue: which represent the power of will and mind. We light them all up around us, I say a special prayer, you drink the mixture and together we break the spell which will free you forever from lifelong loneliness. Together we can bloc this curse and bring you happiness forever. If you will not do this you will never be truly happy.

Me: !! What.. I am a bit lost here. Do we need all this?
Susan: If you want to find true happiness. Do you?
Me: Yes, of course I do but I really think this is a bit extreme. How much time does it take and you know 400$ is a lot of money..
Susan: I will give you half price.
Me: Why on earth would you do that?
Susan: Listen, do you want to be alone forever?
Me: No.. but...
Susan: Then you do this, you will never worry about this money in the future and I will lift this terrible curse. I really want to help you. See you happy. Blossom.
Me: Uhh.. this is kind of weird..
Susan: It is your happiness we are talking about, don't forget.

Þarna var ég orðin feikilega rugluð og Susan hafði náð anda mínum á eitthvert undarlegasta stig sem ég hef farið á. Ég var að detta í ástandið: mental með henni og nánast byrjuð að veifa seðlabunkanum framan í hana. Þangað til ég heyri í Ástríði, samferðakonu minni, sem var í næsta bás, hjá næstu spákonu segja undarlega hátt en undarlega skýrt: Listen, tarot reader. You can dream of me paying you 500$ to prevent that my mother will be killed by some phsycho this year. I am obviously a lot more clever than you think, thank you very much!

Þarna var sem hugur minn skoppaði aftur inn í veruleikann og eina sem ég fékk mig til að segja var: Thank you very much Susan - but think I will skip the ceremony this time...





Sverðkisa á skíðum í boði samgönguráðherra

Brekkurnar möluðu sællega undan skíðarennslum Sverðkattar um helgina. Kristján L. Möller reyndi að hala inn atkvæði með að sneika notuðum lyftupössum að okkur. Jómfrúarferð Sessó í brekkurnar endaði þó með ósköpum. Þurfti að bera hana sárkvalna inn í Framhýsið. Vonir standa þó til að hún hafi endurkomu í brekkurnar innan skamms og muni þá jafnvel renna sér eins og eina ferð.  

skidi2


Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband